بررسی میزان مقاومت سازه های لوله در لوله ی فولادی در مقابل خرابی پیش رونده تحت اثر زلزله

خرابی پیش رونده پدیده یی است که در آن خرابی جزئی محلی از المانی به المان دیگر گسترش می یابد و نهایتاً باعث خرابی کل سازه یا گسترش غیرمتجانس خرابی اولیه می شود. این نوع خرابی در سازه های لوله یی و تحت اثر بار زلزله تاکنون مورد بررسی قرار نگرفته است. در این نوشتار خرابی پیش رونده در سازه های لوله در لوله ی فولادی تحت اثر بارهای لرزه یی بررسی شده است. به این منظور ۳ تیپ سازه ی لوله در لوله ی فولادی با فواصل ستون های ۲، ۲٫۶۷ و ۳٫۲ متر و تعداد طبقات ۳۰، ۴۵ و ۶۰ طبقه مدل سازی شده اند. آنالیز انجام شده به صورت دینامیکی غیرخطی تاریخچه ی زمانی بوده است. نتایج آنالیزهای صورت گرفته نشان می دهد که در سازه های ۳۰ و ۴۵ طبقه، با افزایش فاصله ی ستون ها پتانسیل خرابی پیش رونده افزایش می یابد. علت این امر شکل گیری مفاصل خمیری در طبقات پایینی سازه و وجود تأخیر برشی منفی در طبقات بالای سازه است. در سازه ی ۶۰ طبقه با افزایش فاصله ی ستون ها تا ۳٫۲ متر، پتانسیل خرابی پیش رونده به علت توزیع مفاصل خمیری در ارتفاع سازه و عدم وجود تأخیر برشی منفی در سازه کاهش یافته است.